کد مطلب:280197
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:263
آداب نمازهای یومیه (تشهد - سلام)
و باید چنان مشغول نماز باشی كه پس از حاضر و ناظر بودن حضرت باری تعالی (جل شانه و بهر برهانه) لامحاله تصور كنی كه امام تو (ارواحنا فداه) نشسته و می بیند كمه تو چه قسم نماز می خوانی. مانند نماز حماد نباشد كه شصت سال از عمر او گذشته بود، و حضور حضرت صادق (علیه السلام) نتوانست نماز صحیح بخواند. به همچنین در قیام و قعود و ركوع و سجود، به همچنین در تشهد كه سلام می دهی بر نبی و آل او (صلی الله علیهم اجمعین) متذكر امام زمان خود (ارواحنا فداه) باشی، و چون بگوئی در تشهد آنچه را كه در «فقه الرضا (ع)» مسطور است و برسی به این مضمون:
اللهم صل علی محمد المصطفی و علی المرتضی و فاطمة الزهراء و الحسن و الحسین و علی الائمة الراشدین من آل طه و یس...
متذكر امام زمان خود (ارواحنا فداه) شوی، و چون برس به این فقرات:
اللهم صل علی الهادین المهدیین الراشدین الفاضلین الطیبین الطاهرین الاخیار الابرار...
متذكر امام عصر و آباء كرام او (صلی الله علیهم اجمعین) شوی، و چون بگوئی:
السلام علینا و علی عباد الله الصالحین...
[ صفحه 96]
متذكر امام زمان خود باشی، و چون بگوئی:
السلام علیكم و رحمة الله و بركاته...
متذكر محمد و آل محمد، و سیما امام زمان خود و سایر مومنین جن و انس شوی، كه سلام تو لغو نباشد. و چون سجده ی شكر بجا بیاوری نیز دعا در حق آن حضرت (ارواحنا فداه) كنی، چنانكه حضرت صادق (علیه السلام) در سجده ی خود دعا نموده و عما قریب تمام آن ذكر خواهد شد.
[ صفحه 97]